خداوندا! ای کاش زندگی تازه ای را آغاز میکردیم که در آن تزویر و دروغ  معنی مفهومی نداشت آنگاه حس می کردیم که حیات چیست ؟

زندگی چشمه لذتی است که آبی گوارا دارد . هر کجا دیدید که مسموم شده بدانید از آنجا مردمی دو رنگ گذر کرده اند.

کاش تزویر در این جهان هستی وداع می گفت ، اما تزویر هرگز خود بخود از بین نمیرود مگر ما آن را از روح خود برانیم .

الهی! تو را با کدام نام بخوانم که تو ندا دهنده لحظه های آرامش بخشی .تویی که با قطره ای اشک غرور سرکشان را آرام می گردانی و شکوه وبزرگی صالحانت عطایمان می فرمایی .

الهی ! تو را برای تمام لحظه های ناگزیر رنج های دنیائیم می خواهم و برای آن رستاخیز عظیم که هیچ دستی به یاریم بر نمی خیزد.

محبوبا ! من تو را برای امروز می خواهم که شتاب لحظه هایم را به سوی خود هدایت کنی و برای فردا که به تو نزدیک تر شوم و برای عذر دیروز که بی تو سپری شد. تو را برای زندگیم همیشه می خواهم .

آنکس که تو را دارد چه کم دارد و آنکه تو را ندارد چه دارد؟ دلی که به یاد تو آرام نگیردبه چه چیز و چه کس آرامش یابد و آنکه بر پناه شوق و انس تو آرمید چگونه به خوف و وحشت بیفتد و به تزلزل گراید. معشوقا همه چیز از تو خوش است و همه کس با تو در خرمی و نشاط به سر می برند. دل های ما را به عشق خود زنده نگه دار و چشم دل را به رخسار خود بینا گردان .

خدایا مرا به بدیهایی که از آنها بیرونم آوردی باز مگردان...